افزایش عمر باتری های قلمی

ما برای ساعت، اسباب بازی و هر وسیله دیجیتالی بدون منبع دائم الکتریکی دیگری به باتری نیاز داریم. باتری های خواه ناخواه در طول زمان تخلیه می شوند و به زباله تبدیل می شوند. اما ما بعد از اینکه مطمئن شدیم که باتری کنترل ، ساعت و… تمام شده است ، می توانیم آن را شارژ مجدد کنیم و از آن استفاده کنیم. امروز در این مقاله  قصد داریم نحوه افزایش عمر باتری های قلمی و روش های موقت افزایش شارژ آن بپردازیم.

روش احیا مجدد و افزایش شارژ باتری قلمی 

باتری یک منبع انرژی پتانسیل الکتریکی است که انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند و شما می توانید این انرژی را از قطب های باتری دریافت کنید. به قطب یا سر مثبت باتری، آند و قطب یا سر منفی منفی آن کاتد می گویند. این باتری ها به دو دسته تقسیم می شوند:

• باتری های غیرقابل شارژ : این باتری ها یکبار مصرف بوده و قادر به شارژ الکتریکی نیستند
• باتری های قابل شارژ: این باتریها پس از دشارژ، با عبور جریان در جهت مخالف جریان دشارژ، بصورت الکتریکی قابل شارژ می‌باشند.

واقعیت این است که باتری ها به مرور زمان ضعیف می شوند و به زباله تبدیل می شوند. ما به طور سالانه ۳ میلیارد باتری را برای اسباب بازی ها و ابزارهای دیجیتالی خود مصرف می کنیم. حتی باتری های قابل شارژ بیش از حد در زباله ها دفن می شوند. خطر واقعی در مورد باتری های نیکل –کادیوم است که به علت خطرات زیست محیطی کادیوم در اروپا ممنوع شده اند. به همین علت برای کاهش خطرات ناشی از باتری ما باید از آنها به صورت مناسبی استفاده کنیم و طول عمر باتری ها را افزایش دهیم

روش های افزایش شارژ و احیا باتری های قلمی مرده

تعدادی از مطالعات نشان داده اند که نگه داشتن باتری در فریزر به آنها کمک می کند که برای مدت زمان طولانی تری شارژ را نگه داری کنند. نگه داشتن باترهای NiMH می تواند عمر باتری را ۹۰% افزایش دهد. این نسبت در باتری های قلیایی حدود ۵ درصد است.

باتری های قلیایی در دمای اتاق دارای نرخ تخلیه کمتر از ۲ درصد در سال است. به طوری که فریز یا انجماد می تواند به حفظ شارژ کمک کند. با این حال اگر باتریهای قلیایی را در دمای بالاتری نگه دارید شارژ باتری سریعتر خالی می شود. در ۸۵ درجه فارنهایت باتری های قلیایی تنها ۵ درصد شارژ از دست می دهند اما در ۱۰۰ درجه ۲۵ درصد را در سال از دست می دهد.بنابراین اگر شما در آب و هوای بسیار گرمی زندگی می کنید باید باتری های خود را در مکان های خنک نگهداری کنید.

باتری های NiMH و NiCd نسبت به باتری های قلیایی تخلیه سریعتری دارند. در حقیقت در دمای اتاق ( حدود ۷۰ درجه فارنهایت) باتری های NiMH و NiCd چند درصد از شارژ خود را در روز از دست می دهند. اما نگهداری آنها در دمای پایین تر باعث کاهش سریع شارژ می شود.

شارژ باطری قلمی با آب جوش

شاید شنیده باشید که با جوشاندن باتری می توانید آن را شارژ کنید ولی در واقع این چنین نیست. در قسمت ابتدایی این آموزش توضیح دادیم که باتری انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. وقتی که شارژ باتری خالی می شود انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی تبدیل نمی شود. وقتی که شما باتری را می جوشانید باقی مانده انرژش شیمیایی به انرژی الکتریکی تبدیل می شود به علاوه اینکه اینکار دارای خطرات جانی نیز میباشد!

نکاتی در مورد شارژ باتری قلمی

• مکان هایی که باتری های قابل شارژ را بازیافت می کنند را پیدا کنید. اگر شما اطراف خود را خوب بررسی کنید ممکن است مراکز بازیافتی را پیدا کنید که برای باتری های مصرف شده شما را خریداری کنند.
• باتری های خود را خنک نگه دارید چونکه باتری های قلیایی در سال کمتر از ۲% تخلیه دارند اما اگر به طور طولانی مدت در گرمای ۱۰۰ درجه نگهداری کنید یک چهارم از شارژ خود را تخلیه می کنند.
• به جای باتری های نیکل کادیوم که به راحتی دشارژ می شوند و به محیط زیست آسیب می رسانند از باتری های جدید NiMH استفاده کنید که عمر بهتری دارند.
• اگر باتری های یکبار مصرف زیادی را نیاز داید آنها را به صورت عمده خریداری کنید چونکه عمر مفید آنها حدود ۷ سال است
• از باتری های لیتیوم که طول عمر بیشتری دارند استفاده کنید.
• باتری های خود را در محل های خشک و خنک نگهداری کنید.
• باتری های نیکل فلزی هیدرید (NiMH) از باتری های قلیایی بهتر هستند. NiMH ها می توانند هزاران بار شارژ شوند. باتری های NiCd  خود را با باتری های NiHM عوض کنید.
• در صورتی که میخواهید برای چند دقیقه و لحظه باتری قلمی استفاده کنید میتوانید آنها را در دو کف دست خود تکان دهید و گرم کنید ، اینکار در بعضی مواقع باعث به کار افتادن لحظه ای باتری ها میشود

برای عایق‌بندی صوتی ساختمان، ۶ روش وجود دارد. در این بخش به معرفی روش‌های مختلف برای عایق‌بندی صوتی می‌پردازیم:

1.عایق بندی با استفاده از آکوستیک کف

برای عایق کردن کف ساختمان در برابر آلودگی صوتی، می توان از مصالح جاذب صدا، همانند پد جاذب صوت، فرش و موکت، یا حتی کفپوش‌های مخصوص استفاده کرد. این مصالح نسبت به سایر مصالح، میزان جذب آلودگی صوتی بالاتری دارند. حتی انواع مختلف آن‌ها نیز میزان جذب صوتی متفاوتی دارند. مثلا موکت‌های برجسته در جذب صدا عملکرد بهتری نسبت به موکت های معمولی دارند.

2.عایق بندی صوتی به وسیله پرده ها

پرده‌ها می‌توانند مانعی برای عبور صدا و عایق‌بندی صوتی باشند. پارچه‌های سنگین مانند مخمل و پشم، اگر به عنوان پرده قرار بگیرند، می‌توانند عملکرد عایق‌بندی مناسبی داشته باشند. البته پارچه‌هایی وجود دارند که با تکنولوژی پیشرفته تولید شده‌اند و جنس آن‌ها، نوعی پلی‌استر اصلاح شده است. این پارچه‌ها قدرت جذب بالایی دارند و صدا را از خود عبور نمی‌دهند.

3.تعویض پنجره های قدیمی با پنجره های دوجداره

یکی از عوامل موثر در نفوذ آلودگی‌های صوتی، مناسب نبودن درب و پنجره است. درب و پنجره ساختمان‌ها  تاثیر زیادی بر عایق شدن ساختمان نسبت به صوت، گرد و غبار و جریان هوا دارند. معمولا درب و پنجره‌های قدیمی شامل درب و پنجره‌های آهنی و بعضی پروفیل‌های آلومینیومی، عایق‌بندی مناسبی ندارند و سرو صدای زیادی را به داخل منزل منتقل می‌کنند.
برای عایق‌بندی پنجره‌های قدیمی می توان از مواد درزگیر به طور موقت استفاده کرد، اما برای گرفتن نتیجه طولانی مدت بهتر است، درب و پنجره‌های قدیمی ساختمان را با درب و پنجره‌های دوجداره جدید تعویض کنید. البته لازم نیست نگران باشید، این کار بدون تخریب امکان‌پذیر است. در صورتی که کیفیت درب و پنجره‌های دوجداره ساختمان خوب باشد، حداقل تا ۷۰ درصد از نفوذ سر و صدا به داخل ساختمان جلوگیری می‌شود.

4.استفاده از درب های چوبی به عنوان عایق صدا

برخی اوقات منابع مختلف آلودگی‌های صوتی مربوط به محیط داخلی ساختمان می‌باشد. به همین منظور شاید بخواهیم، اتاق خود را از نظر صوتی عایق‌بندی کنیم. برای آکوستیک کردن اتاق‌ها، می‌توانیم از درب ورودی اتاق شروع کنیم. باید برای اتاق خود دربی انتخاب کنیم، که در هنگام بسته بودن، کاملا با چارچوب مماس شود. وجود کوچک‌ترین فاصله‌ای در بین چارچوب و درب، باعث ورود صوت به اتاق خواهد شد. همچنین با توجه به معماری داخلی ساختمان می‌توانیم از از درب دوجداره برای اتاق‌های ساختمان استفاده کنیم، تا از آلودگی‌های صوتی به داخل اتاق‌ها نفوذ نکند.

5.عایق بندی منافذ دیوار با استفاده از درزگیر

جالب است بدانید، که وقتی از منافذ مختلف هوا عبور کند، آلودگی‌های صوتی نیز از آنجا عبور خواهد کرد. پس بهتر است، با بستن یا عایق‌بندی منافذی مانند محل عبور سیم آنتن، دریچه هود، کانال‌ها و جعبه‌های تقسیم، عایق صوتی بهتری در داخل ساختمان ایجاد کنیم. برای این کار می‌توانیم از فوم، چسب و یا مواد درزگیر استفاده کنیم.

6.عایق بندی و آکوستیک کردن دیوارها

برای عایق‌بندی دیوارها می‌توان از مصالح آکوستیکی استفاده کرد. بلوک‌های آکوستیک باعث افزایش ضخامت دیوارها می‌شوند و از ورود و خروج صدا به طرز چشم‌گیری جلوگیری می‌کنند.

7.درزگیری درب و پنجره دوجداره برای سرما و گرما

از مشکلات رایج در فصل‌های گرم و سرد ورود سوز یا خروج خنکی هوا از درزهای درب و پنجره‌ها می‌باشد. یکی از بهترین روش‌های جلوگیری از ورود سرما در زمستان و خروج خنکای داخل در تابستان، عایق کردن و بستن درزها است.
معمولا برای گرم نگه داشتن منازل و جلوگیری از ورود سوز و سرما در زمستان و ممانعت از خروج خنکی داخل در تابستان، راهکارهای مختلفی وجود دارد. از آنجا که درب‌ها، ورودی اصلی هر ساختمانی هستند، خود به خود در هنگام باز و بسته شدن سرمای زیادی را وارد یا خارج می‌کنند و انرژی زیادی را هدر می دهند.

درزگیری پنجره‌های ساختمان

۱. نوار‌های لاستیکی برای تمام پنجره‌ها

شرکت‌های مختلفی اقدام به تولید لاستیک‌های درزگیر کرده‌اند. این درزگیر‌های به منظور استفاده در پنجره‌ها و در‌های مختلف تولید می‌شوند و نه تنها به سادگی هر چه تمام نصب می‌شوند، بلکه جدا کردن آن‌ها نیز کار بسیار ساده ایست. از جمله دیگر ویژگی‌های این نوع درزگیر می‌توان به جنس قابل انعطاف و قیمت بسیار پایین آن‌ها اشاره کرد که درزگیری پنجره‌های ساختمان را برای همگان راحت کرده است. قبل از خرید، از جنس و اندازه در و پنجره اطلاع دقیق پیدا کنید سپس با فروشنده در خرید درزگیر مشورت کنید.

۲. درزگیری در‌های آهنی با چسب درزگیر

چسب‌های درزگیر اگرچه در اصل برای درز گیری پنجره‌ها ساخته نشده‌اند، اما عملکرد آن‌ها در مقابله با ورود گرد و غبار، سرما و نیز سر و صدا بسیار مطلوب است. این نوع چسب که برخی از آن‌ها با نام چسب آکواریوم یاد می‌کنند در برابر باد و باران بسیار مقاوم هستند. همانطور که می‌دانید درزگیری شیشه‌های آکواریوم برای جلوگیری از نفوذ آب به بیرون با همین نوع چسب انجام می‌شود و می‌توان با کمی دقت در استفاده، درزگیری پنجره‌های ساختمان را نیز به همین وسیله انجام داد. بیشترین محل استفاده از این نوع چسب‌ها در درزگیری پنجره‌های آهنی است. این نوع چسب خیلی خوب به آهن می‌چسبد و می‌توانید تمام درز‌ها و سوراخ‌های پنجره‌های آهنی را بپوشانید. نکته مهم درباره این نوع درزگیری این است که جای چسب‌ها حتماً باید تمیز باشد و هرگونه گرد و غبار و کثیفی را باید قبل از درزگیری از بین برد. همچنین می‌توانید با استفاده از پشت قاشق سطح روی چسب را صاف کنید تا از ظاهر بهتری برخوردار شود.

۳. اسپری فوم برای پنجره‌های آلومینیومی

اسپری فوم که در انواع و اقسام مختلفی تولید می‌شود و یکی از بهترین راه‌ها برای پر کردن فضا‌های خالی است. بسیاری از انواع در و پنجره‌ها به دلیل فضا‌های خالی اطرافشان عایق نیستند. پنجره‌های قدیمی و حتی پنجره‌های آلومینیومی بیشتر مواقع به همین دلیل درز دارند و اسپری فوم یکی از راه‌های مناسب برای این نوع پنجره‌هاست. می‌توانید بعد از اینکه اسپری را در محل درز تزریق کردید با استفاده از کاردک سطح روی اسپری را صاف کنید و به راحتی به آن شکل بدهید. قبل از استفاده از اسپری، چگونگی استفاده از آن را از فروشنده بپرسید.

۴. درزگیری پنجره‌های دوجداره

همانطور که خودتان می‌دانید پنجره‌های دوجداره با استفاده از تکنولوژی‌ای که در آن‌ها استفاده شده به صورت کامل عایق هستند و درزی برای گرفتن وجود ندارد. اما همین پنجره‌های دو جداره با گذر زمان ممکن است دچار مشکلات مختلفی شوند. پیشنهاد ما درباره این نوع پنجره این است که با افرادی که پنجره‌های دوجداره را سرویس می‌کنند تماس بگیرید و سعی کنید این کار را به متخصصین این کار بسپارید. ریگلاژ بخش‌های اصلی پنجره‌های دوجداره کار تخصصی است و نیازمند ابزار خاص و ویژه خود خواهد بود، اما چنانچه در اطراف پنجره درزی مشاهده می‌کنید می‌توانید خودتان با توجه شرایط آن محیط از چسب‌های درزگیر یا اسپری‌های فوم پر کنید و مانع نفوذ گرد و غبار، آب و سروصدا شوید.

۵. درزگیری پنجره‌های قدیمی به روشی قدیمی

یکی از مشکلات استفاده از چسب و درزگیر‌های لاستیکی برای پنجره‌های قدیمی، ناسازگاری جنس‌ها و ظاهر پنجره و درزگیر است. استفاده از این ابزار برای درزگیری پنجره‌های قدیمی که از چوب یا آهن یا … ساخته شده‌اند در بعضی موارد ظاهر ساختمان را به هم می‌ریزد. در چنین مواقعی می‌توان از نمد که خود یکی از راه‌های بسیار قدیمی برای درزگیری پنجره‌های ساختمان است استفاده کرد. نوار‌های نمد را می‌توانید از خرازی‌ها تهیه کنید. این نوع نوار‌ها در یک طرح دارای چسب هستند و به راحتی می‌توان از آن‌ها در پنجره‌هایی با ظاهر قدیمی استفاده کرد. نمد در درزگیری پنجره‌ها و مقابله با گرد و خاک نقش بسیار موثری دارد.

چگونه عکس های بوکه دار درست کنیم ؟

حتما تا به حال، واژه بوکه به گوش تان خورده است یا در کتاب ها و وبلاگ های آموزش عکاسی به آن برخورده اید یا تصاویر زیبا و چشم نوازی دیده اید که از ترفند بوکه استفاده کرده اند. دراین مقاله قصد داریم ترفندهایی برای ایجاد بوکه در پس زمینه عکس هایتان  را به شما آموزش بدهیم.

بوکه از کلمه ژاپنی (ボケ) گرفته شده است که به معنای تاری یا محو بودن است ، جلوه مات و هنری برای تار و محو کردن پس زمینه عکس برای جداسازی سوژه از پس زمینه ،عکس های بوکه دار زیبا ،لطیف ودلنواز هستند.

شکل های مختلف بوکه

بر اساس نحوه طراحی و عناصر اپتیک داخل لنز و نیز شکل و اندازه روزنه دیافراگم، بوکه دارای مشخصات و شکل های متنوعی خواهد بود. یادتان باشد که نوع لنزی که برای عکاسی مورد استفاده قرار می دهید، شکل و اندازه بوکه را تعیین می کند.
بوکه معمولا به شکل روزنه دیافراگم دوربین است و از شکل تیغه های آن تاثیر می پذیرد. مثلا در لنزی که دیافراگم آن دارای 6 تیغه است، بوکه تشکیل شده به صورت شش ضلعی دیده می شود یا در مواردی که 8 تیغه دارد، بوکه نیز به صورت هشت ضلعی خواهد بود. هر چه تیغه های دیافراگم بیشتر باشد، بوکه تشکیل شده گردتر و نرم تر تشکیل می شود.
در لنزهای قدیمی تر تیغه های دیافراگم صاف بودند ولی در لنزهای جدیدتر، تیغه های دیافراگم عموما انحنا دارند و این موضوع باعث می شود بوکه های آنها نیز گردتر باشد.

حالا چگونه بوکه بسازیم؟

1. تنظیم عمق میدان
2. انتخاب لنز مناسب
3. فاصله مناسب سوژه از دوربین
4. فاصله سوژه از پس زمینه

تنظیم عمق میدان

عمق میدان میزان خارج از فوکوس بودن عکس را مشخص می کند بنابراین مهمترین عامل در ساخت تصاویر دارای بوکه است .اگر عمق میدان کم باشد بخش وسیعتری از عکس تار خواهد .برای داشتن عمق میدان کم  باید دیافراگم دوربین را در بازترین  حالت (یعنی، با یک دیافراگم در محدوده f/1.2-2.8)قرار دهید.

انتخاب لنز مناسب برای بوکه دار کردن عکس

در لنزهای با فاصله کانونی بلند (تله فوتو) بوکه ها بهتر و ساده تر شکل می گیرند، خصوصا اگر این نوع لنزها دارای روزنه دیافراگم بزرگتر، f کوچکتر نیز باشند. علت این موضوع ایجاد عمق میدان های باریک تر در این نوع لنزها می باشد.
بطور کلی لنزهای تله و لنزهایی که به عنوان لنز های پرتره شناخته می شوند لنزهای سریع و عموما با فواصل کانونی استاندارد و یا نسبتا بلند نسبت به لنزهای زوم خصوصا انواع ارزان قیمت آنها، بوکه های زیباتر و دلپذیرتری ایجاد می کنند. این موضوع در خصوص لنزهای ماکرو خصوصا مواردی که دارای فاصله کانونی بلند هستند نیز صدق می کند..
توجه به این نکته مهم است که همه لنزها قادر به ایجاد تاری در نواحی خارج از فوکوس می باشند، ولی همه لنزها قادر به ایجاد بوکه های زیبا و جذاب نمی باشند. بنابراین لازم است نقاط قوت و ضعف لنزهای خود را بشناسید و بهترین استفاده را از آنها ببرید.
در لنزهای تک کانونی (Prime) نسبت به لنزهای زوم (Zoom) معمولا بوکه های بهتری تولید می شود. به این علت که عموما دارای عدد f کوچکتری هستند. مثلا یک لنز  85mm با f/1.4 بوکه های بهتری از یک لنز زوم    24-105mmmایجاد می کند.

فاصله سوژه از دوربین

برای ایجاد عکس های بوکه زیباتر میتوانید از طریق تغییر فاصله خود با سوژه اقدام کنید. در واقع هرچه فاصله خود با سوژه را کم تر کنید بوکه های زیباتر و با پس زمینه تارتری ایجاد خواهید کرد. دلیل آن هم این است که وقتی به سوژه مورد نظر نزدیک‌تر می‌شوید لنز تمرکز بیشتری روی سوژه خواهد گذاشت و در واقع عمق میدان کوچک تر شده و بیشتر روی سوژه متمرکز می‌شود.

فاصله سوژه از پس زمینه

یکی دیگر از جنبه های مهم ایجاد بوکه های دلپذیر، نگه داشتن یک فاصله خوب بین سوژه و پس زمینه است..هنگامی که من در مورد فاصله سوژه تا پس زمینه صحبت می کنم، منظورم فاصله بین آن دسته از المان های عکس که در فوکوس قرار دارند – سوژه شما – و آن دسته از المان های عکس که خارج از فوکوس هستند، یعنی پس زمینه، می باشد.

در انتها باید بدانید که برای ساخت تصاویر بوکه دار الزاما نیاز به گوشی هایی با دوربین های پیشرفته ندارید چرا که می توانید برنامه هایی از قبیل AfterFocus  و Cymera و PicsArt   را روی گوشی خود نصب کنید و علاوه بر ایجاد عکس های بوکه دار از دیگر ویژگی های جذاب آن ها نیز استفاده کنید .همچنین شما درنرم افزار  فتوشاپ هم به راحتی می توانید عکس هایی با پس زمینه بوکه ایجاد کنید در این لینک مرحله مرحله ایجاد عکس های بوکه دار در فتوشاپ آموزش داده شده است .

بعد از انجام مراحل بالا دیوار آماده رنگ آمیزی است. اما با چه رنگی باید دیوار را رنگ کنیم؟

انتخاب رنگ مناسب

انتخاب رنگ را از دو منظر می‌توان بررسی کرد: یکی انتخاب جنس و نوع رنگ و  دیگری انتخاب ترکیب رنگ مناسب محیط

انتخاب جنس و نوع رنگ

رنگ‌های ساختمانی در چندین نوع مختلف تولید می‌شوند که در ادامه هر یک را توضیح می‌دهیم.

رنگ روغن: این نوع رنگ‌ها که در سه مدل براق، مات و نیمه مات تولید می‌شوند، دوام بالایی دارند. اما بهتر است نوع براق آن برای رنگ کردن سطوح کاملا صاف استفاده شود، چرا که پستی بلندی‌های سطح؛ به دلیل براقیت این رنگ، به خوبی دیده خواهند شد. رنگ روغن، بوی تندی دارد و دیر خشک می‌شود. این رنگ برای محیط‌هایی که نیاز به شستشو دارند بسیار مناسب است.

رنگ اکریلیک: این رنگ نیز در سه نوع مات، نیمه مات و براق تولید می‌شود. ویژگی اصلی این رنگ‌ها خشک شدن سریع، حلالیت در آب و بدون بو بودن است. این رنگ‌ها با اینکه برای رقیق شدن با آب مخلوط می‌شوند، اما بعد از رنگ آمیزی و خشک شدن قابل شستشو هستند.

رنگ پلاستیکی: ابن رنگ‌ها مات هستند و سریع خشک می‌شوند‌. اگر در رنگ کردن مبتدی هستید، این رنگ مناسب‌ترین گزینه است. البته رنگ‌ پلاستیکی دوام رنگ روغن یا اکریلیک را ندارد و قابل شستشو نیست و در برابر نفوذ آب مقاومتی ندارد.

رنگ مولتی کالر: این رنگ‌ها، مکانیزم ساخت بسیار ویژه ای دارند که بعد از رنگ آمیزی چند رنگ دیده می‌شوند. بوی کم، دوام بالا و قابلیت شستشو از ویژگی‌های رنگ‌های مولتی کالر است.

رنگ بلکا: این رنگ‌ها چون از الیاف سلولزی ساخته می‌شوند. پس از خشک شدن، مانند کاغذ دیواری دیده می‌شوند. بلکا قابل شستشو و مقاوم است و در صورت خراشیدگی به راحتی می‌توان آن را تعمیر کرد. این رنگ‌ها تنها گزینه‌ای هستند که بدون زیر سازی قابل اجرا هستند. اما بهتر است حین رنگ آمیزی با تمامی رنگ‌ها، حتما زیر سازی انجام دهید تا نتیجه کار خوب از آب در آید.
نکته مهم در خرید و تهیه رنگ مورد نظر دیوار‌ها، مقدار آن است. دقت کنید که اگر از رنگ ترکیبی برای رنگ آمیزی استفاده می‌کنید، فرمول رنگ را با دقت بسازید، اما از آنجایی که در اکثر مواقع بار دوم ترکیب رنگ با اولی متفاوت است. بهتر است که مقدار کافی از ترکیب را درست کرده و همه دیوارها را یکباره رنگ کنید.

نحوه ترکیب رنگ‌ها

یکی از مهم‌‌ترین چالش‌های رنگ آمیزی منزل یا هر محیطی، انتخاب رنگ مناسب و متناسب با دکوراسیون، کاربری و متراژ محیط است. در ادامه چند نکته مهم برای انتخاب و ترکیب رنگ می‌آوریم تا انتخاب درستی داشته باشید.
استفاده از رنگ‌های خنثی: اول از همه باید بدانید که اگر اثاث منزلتان رنگی هستند، بهتر است برای رنگ آمیزی دیوار و سقف از رنگ‌های خنثی مانند: کرم، طوسی، سفید و .. استفاده کنید. البته اگر دوست دارید سبک خاصی مانند ممفیس را تجربه کنید، می‌توانید از رنگ‌های دیگر هم بهره ببرید.

استفاده از رنگ‌های مکمل: اگر با چرخه رنگ آشنایی داشته باشید، برای ترکیب کردن رنگ‌های مکمل، کافی است رنگ‌هایی که روی یک قطر قرار دارند را باهم استفاده کنید. برای مثال زرد و بنفش، آبی و نارنجی و… این ترکیب رنگ‌ها لزوما به این مفهوم نیست که از رنگ جیغ و خالص استفاده کنید، می‌توانید تناژهای مختلف این رنگ‌ها را باهم ترکیب کنید. ترکیب رنگ‌های مکمل به همراه رنگ‌های خنثی یکی از دلنشین ترین ترکیب رنگ‌ها برای رنگ آمیزی منزل است.

استفاده از طیف متضاد: رنگ‌ها با ویژگی‌های زیادی دسته بندی می‌شوند که یکی از آنها سرد و گرم بودن است. شما می‌توانید برای رنگ آمیزی منزل، از ترکیب رنگ‌های سرد و گرم استفاده کنید، برای مثال اگر رنگ اثاث اصلی منزل مانند مبل، فرش و پرده سرد است، کمی رنگ گرم به گزینه‌های رنگ آمیزیتان اضافه کنید تا فضا از نظر رنگی متعادل شود.

رنگ‌های هم خانواده: هم خانواده هر رنگ، رنگ‌هایی هستند که در چرخه رنگ کنار آن رنگ قرار دارند‌. برای مثال: ارغوانی، بنفش، سرمه‌ای و آبی رنگ‌های هم خانواده هستند. برای ترکیب رنگ منزل و رنگ آمیزی دیوار‌ها، می‌توانید از رنگ‌های هم خانواده اثاث منزل در ترکیب با رنگ‌های خنثی استفاده کنید.

توجه به تاثیر روانی رنگ‌ها: یکی از مهم‌ترین نکات در رنگ آمیزی منزل و اتاق، انتخاب رنگ مناسب با فضای محیط و روحیه افراد است. هر رنگی تاثیر روانی خاصی دارد. برای مثال نارنجی و قرمز رنگ‌های به شدت نشاط آوری هستند که استفاده آنها در اتاق خواب توصیه نمی‌شود. یا استفاده از ترکیب برخی رنگ‌ها برای فضای پذیرایی مناسب نیست. برای مثال ترکیب زرد با مشکی دلهره آور است. پس بهتر است از این ترکیب در پذیرایی استفاده نشود.

توجه به تاثیر روانی رنگ‌ها به شما کمک میکند تا با انتخاب درست رنگ پایه، رنگ‌های مناسب برای ترکیب شدن با آن را انتخاب کنید.

انتخاب فرچه و غلطک مناسب رنگ آمیزی

بعد از آماده سازی، انتخاب نوع رنگ و ترکیب مورد نظر نوبت به رنگ آمیزی می‌رسد. شما برای رنگ‌ کردن دیوار، نیاز به فرچه یا غلطک دارید. برای رنگ کردن دیوار معمولا از غلطک استفاده می‌شود. غلطک ها بلندی پزهای متفاوتی دارند اما سه اندازه معمول آنها ۱۹ ، ۱۰ و ۶.۵ میلی‌متر است.نوعی از غلطک‌ها هم وجود دارند که هیچ پرزی ندارند این غلطک‌ها برای رنگ کردن سطوح صیقلی مناسبند.
قلمو یا فرچه رنگ‌ آمیزی نیز در اندازه‌های مختلف وجود دارد. فرچه‌ها و غلطک‌هایی که پز طبیعی دارند، معمولا برای رنگ روغن و آن‌هایی که پرز مصنوعی دارند برای رنگ‌های اکریلیک و پایه آب استفاده می‌شود.
انتخاب فرچه یا غلطک بستگی زیادی به مهارت شما در رنگ آمیزی دارد‌. اما به طور کلی رنگ آمیزی با فرچه سخت‌تر است و زمان زیادی می‌گیرد. اما استفاده از غلطک‌ها در مصرف رنگ
صرفه جویی می‌شود و زمان رنگ آمیزی نیز کاهش می‌یابد. باید توجه داشته باشید که هرچه سطح ناصاف‌تر باشد باید از غلطک با پرز بلندتر استفاده کنید. البته برای سطوحی که بافت دارند، فرچه گزینه مناسب‌تری است. اما اگر دوست دارید زود کار رنگ آمیزی را تمام کنید، از غلطک‌های پرز دار استفاده کنید.
یک نوع غلطک دیگر وجود دارد که برای طرح دادن به دیوار استفاده می‌شود. در این روش شما باید ابتدا دیوار را یکدست رنگ کنید و سپس، با این غلطک‌ها طرح را روی دیوار ایجاد کنید

بهترین روش رنگ آمیزی دیوار

اینکه بهترین روش برای رنگ آمیزی دیوار کدام است، بسیار بستگی به نوع دیوار و بافت و همچنین زیرسازی دارد. اما بطور کلی بهترین روش برای رنگ کردن دیوارهای کچی یا صاف، استفاده از غلطک مناسب و رنگ کردن به شکل W است. بهتر است قبل از از رنگ آمیزی، گوشه‌ها و جاهایی که مطمعن هستید غلطک در بر نخواهد گرفت را با فرچه رنگ کنید.

رنگ آمیزی گوشه‌ها، قرنیز‌ها و درز‌ها

برای رنگ کردن این قسمت‌های دو روش وجود دارد.

1. قبل از شروع رنگ آمیزی، این قسمت‌ها را با حوصله رنگ کنید و اگر رنگ متفاوتی با دیوارها دارند، پس از خشک شدن چسب زده و سپس رنگ آمیزی با غلطک را شروع کنید.
2. روش دوم این است که پس از اتمام کار،با حوصله قرنیز‌ها را با قلمو یا فرچه رنگ کنید که اینکار کنی دشوار تر از روش اول است.
   برای رنگ کردن گوشه‌هایی که غلطک به آنها نمی‌رسد، سعی کنید بلافاصله بعد یا قبل از کشیدن غلطک با قلمو آن‌ها را رنگ کنید تا رنگ یکنواختی داشته باشید
   بطور کلی برای اینکه بتوانید رنگ یکدست و تمیزی بدست آورید، باید سرعت عملتان بالا باشد. استفاده از رنگ و ابزار با کیفیت را فراموش نکنید. اگر حجم کار رنگ آمیزیتان زیاد است یا فکر می‌کنید که بهتر است کار را به یک متخصص بسپارید، با ما در ارتباط باشید.